ΑΤΤΙΚΗ ΟΔΟΣ

Βγάλτε τα μπουφάν απ’ τα ντουλάπια και ανάψτε τις θερμάνσεις, μη πάθουμε καμιά ψύξη και τρέχουμε – ή πιο σωστά αδυνατούμε να κάνουμε κι αυτό, μένοντας αναπαυόμενοι και παγωμένοι στους καναπέδες μας. Καθιστοί στις αναπαυτικές μας πολυθρόνες, παρακολουθούμε τους μετεωρολόγους στο γυαλί να προειδοποιούν για τα χειρότερα: χιόνια στο καμπαναριό της κάθε περιοχής προβλέπονται, σε μια κακοκαιρία που μας έπιασε στον ύπνο. Στον ύπνο που χρειάστηκε να ρίξουμε στο αυτοκίνητο, μήπως περάσει η ώρα μέχρι τον απεγκλωβισμό, μιας και η διαδρομή που επιχειρήσαμε προς τις δουλειές μας είχε βάρκα την Ελπίδα και την έπαθε, δικαιώνοντας τον Νίτσε.

Σύμφωνα με δηλώσεις του γνωστού φιλοσόφου: «Η ελπίδα είναι το έσχατο κακό γιατί παρατείνει το βάσανο», με τους οδηγούς της Αττικής οδού να μην μπορούν να συμφωνήσουν περισσότερο.

«Τα πιο ωραία πράγματα έρχονται εκεί που δεν το περιμένεις» αντιπαρέρχονται οι αισιόδοξοι, λες και τα άσχημα ρωτάνε πρώτα. Όταν κάνεις προβλέψεις - ο διάολος γελάει, καθώς το μέγεθος της κακοκαιρίας ξεπέρασε κάθε υπολογισμό των ειδικών, μετατρέποντας την Αθήνα σε χιονισμένο τοπίο. Οι κατάλευκοι δρόμοι που καθιστούν αδύνατη έως και επικίνδυνη την όποια μετακίνηση, οδήγησαν τον πρωθυπουργό μας σε κήρυξη εθνικού πένθους απέναντι στην Αττική οδό που έφυγε από ιδιωτική ανεπάρκεια. Τι σου είναι ο δρόμος – σήμερα είσαι, αύριο δεν είσαι, καθώς εκεί που φαίνεται υγιέστατος, έρχεται μια απρόσκλητη κακοκαιρία και βγάζει τα άπλυτα στη φόρα. Τα άπλυτα που βγήκαν να καθαριστούν στο χιόνι που ‘ρθε σαν από μηχανής καιρός, σε μια Αττική οδό που αποδείχτηκε ανίκανη να παρέχει τις αναγκαίες δομές για αποφυγή τέτοιων φαινομένων.