•| αυτοανικανοποίηση και ματαίως αποποίηση νεότητας |•
αγάπη υπερβολική [Νταλάρας - Καρβέλας 2]
Σκουπίζοντας, βρήκα πολλή αγάπη που χάθηκε στη σκόνη
Η Βίσση, ανυποψίαστη, ρούφηξε με μια μυτιά όλη τη σκόνη και πέθανε από αγάπη υπερβολική
οιδιπόδειο σύμπλεγμα (υπό ορισμένες προϋποθέσεις)
Την πρώτη την αγάπησα, επειδή έμοιαζε στη μάνα μου.
Τη δεύτερη τη χώρισα, επειδή έμοιαζε στη μάνα μου περισσότερο απ' όσο έπρεπε.
+χωράω
ψάχνω τσαγκάρη κύπριο με κόρη
παπούτσι απ' τον τόπο μου να φτιάξει
που θα 'χω και τα δυο στο ένα πόδι
πρώτη δεκάτου
Σήμερα γιορτάζει η Κύπρος
[εκεί έχτισα τις βάσεις μου]
happy birthday Cyprus!
blue moon
Καλά μωρή Σελήνη
επειδή είσαι εσύ μπλου
πρέπει να 'μαστε όλοι;
director's cat
Ζώο τετράποδο
Σταντ Τρίποδο
Director's cat
halluminati [ο τίτλος είναι κλεμένος]
Νόστιμο το γουρουνάκι
φάρα αδίστακτη οιvegan
To χαλλούμι θέλει τηγάνισμα.
απελευθ ερωτικό
πως να υπάρξει το απόλυτο
όταν τόσα απολύτως φυσικά
αναμετρήσαμε με το τίποτα;
αποζημίωση
Το μουνί σέρνει καράβι
Εγώ πήρα τα πόδια μου
Νους υγιής εν σώματι υγιεί
ένα τρίτο
Σε ξέρω το ένα τρίτο της ζωής μου
Σου αφιερώνω το ένα τρίτο της ημέρας μου
Δεν το περίμενα πως θα με αντιμετώπιζες ως ένα τρίτο
έντεχνη κλοπή
H Αλεξάνδρα είναι μάλαμα
Την λατρεύω
Μ' αυτή λατρεύει τον Μάλαμα
ερωτικό ραβασάκι στον Στέλιο Καζαντζίδη
Δεν υπάρχεις. Άρχεις.
Εγώ υπάρχω, ως υπάρχοντο
και υπό άρχοντα σκλάβος.
ιλούζιον
Με αποκάλεσε κούκλο
μα πήραμε τριπάκι
ο έρωτας είναι ψευδαίσθηση
Λεμεσός - Λευκωσία: διπλό
πιστεύω βαθύτατα πως
η Λεμεσός είναι κούκλα
από την άμμο και κάτω
ου μοιχεύσεις
Η μαμά είπε
η ζωή είναι δώρο του Πατέρα
μα τελικά ήταν του Θείου
σόσιαλ μήδεια
Όταν μιλάς από καρδιάς
σου κάνω λάικ°
μη μας πούνε υπερβολικούς
στήθος κοτόπουλο
Έφτιαξα στήθος
Συνήθως με φτιάχνει αυτό
Αλλά τι να κάνω που είσαι κότα;
συγκάτοικοι
Του μαθαίνει μουσική
Τον μαθαίνει θέατρο
Δεν γαμάει κανείς
φυλακή
είμαι όπως το πουλλούιν
που πετά παντού ελεύθερο
τραβώντας με σσιηνούι το τζιελλί του
χαϊκού αντιερωτικό
Την συνάντησα
δεν είχαμε χημεία
μόνο τσιγάρα
χαϊκού μεταλλικό
Κάνω χημείες
διόλου δε την ακούω
ο Όζζυ είμαι;
χαϊκού χιψτερικό
Καζαντζιδικοί
σας τρώνε τα παιδιά σας
μικροαστικά
happy hipster
πιστεύω πως
η ιστορία θα ήταν εντελώς διαφορετική
εάν ο Ιησούς Χριστός δεν ήταν γνωστός χίψτερ της εποχής
και δεν φλέξαρε Ανάσταση
διαφωτισμός
βρείτε μου τον διαφωτιστή
που έλυσε υπαρξιακά μέσω του ορθολογισμού
εάν υπήρξε ποτέ
[πραγματικά]
αυτολαπαθιώτικα
Πόνος που γίνεται ηδονή
ανέβλυζε εντός μου
Νίκη γερή του σατανά
όταν αναζητείς κοινά
στην ομορφιά του κόσμου
ελπίδα
Υποσχέθηκαμε να γλειφτούμε
πάνω που τον τάφο του Παλληκαρίδη.
Εχωρίσαμε πριχού να γενεί•
μα ευτυχώς ο Βαγορής,
εν να παραμείνει νεκρός.
ultra count
Μου έκανε υπέρηχο
η υπέροχη
μέτρησε
όπως θα μετρώ τα δευτερόλεπτα
μέχρι να ξανασυμβεί
σαν κυοφορώ το σπλάχνο της
διεθνή καριέρα
I have no idea or I have no αηδία?
Basically I have so much αηδία about my social environment
and I have no idea what I can do to improve the situation.
I will share a new music album
with the catchy title: "The dark side of the mood"
without any ironic intention against the Pink Floyd band.
Α' κοιμητήριο Αθηνών
Θα ήθελα να ταφώ στο πρώτο
κι η Μπέλλου να μου τραγουδά
«Μην μου ξαναφύγεις πια, μάγκα μου»
Το πνεύμα της Μπέλλου δηλαδή
καθώς η ίδια έλιωσε οριστικά
οριστικά κι αμετάκλητα*
δεν υπάρχει σωτηρία
αυτοακύρωση
Γύρνα πίσω ρε
καταλάθος σ' έφτυσα
είμαι ντροπαλός
Μελαγχολώντας
της είπα καληνύχτα
μα ήταν κακή
Μαραβέγιας
Eίμαι μια χαρά
μα δεν έχω πρόγραμμα
άδωρη μέρα
Το ποτήρι σου
δε το 'πλυνα ακόμα
[δεν έχω υγρό].
Έβαλα Κωστή
πως αλλιώς θα τονίσω
τη σαπίλα μου;
ματαίωση
Στα Εξάρχεια
μπορεί να μην βρω αυτήν
μα έχει φούντα
Να κάνω μπάφο
ή θεωρείς πως τώρα
δε χρειάζεται;
Μωρή φουντίτσα
αφού με γαμάς τόσο
γιατί σε πίνω;
τέχνη πυρηνική ίσον άχρονη
Βάκχες - και λίγο πριν την έναρξη
δύο γυναίκες συζητούν στο πίσω κάθισμα:
- Έβαλες το κινητό στο αθόρυβο;
- Ποτέ δεν το βάζω.
- Κι αν χτυπήσει;
- Σιγά μη χτυπήσει...
(Εκεί που) η αρχαία τραγωδία
συναντάει την σύγχρονη
που κι αυτή, στην κάθαρση ελπίζει
πατέρας
Μη θυσιάζεσαι
γιατί κανένας δε μας σώζει
μήτε υπεράνθρωποι
μήτε ο ίδιος ο Θεός
μόνο το γέλιο του που ευθύς
το μέλλον μας ζωγράφισε
καθάριο και μακάριο
στο πρόσωπο του έγραψε
κοιμώμενο θαρρείς
θα υπάρξει κάποιο αύριο
υποκατάστατα
Σήμερα ξύπνησα πλάι στα υποκατάστατα
αρμόνιο αντί κιθάρα
ξύδια χωρίς τσιγάρα
και τη φωτογραφία σου
έβαλα κόκκινο κρασί στο ποτήρι
κι η φωτογραφία σου στήθηκε στο πιάνο
παίζοντας με τα δάχτυλα μου γαλλικά μελό
Ο χωρισμός έχει νόημα
μόνο υπό συνθήκες αισθητικής
η νύχτα
Μέσα από τα άστρα τα θολά
η νύχτα κλαίει σιωπηλά
κι αυτός που βγαίνει νικητής
κλείνει το στόμα
Είναι παράξενη η φθορά
έχει η καρδιά της δυο φτερά
που πληγωμένα αποζητούν
να ζουν στο χώμα
Κι αν λάθος βήματα διαβώ
στείλε μου μήνυμα βουβό
από το φως κάποιας αυγής
να πάρω χρώμα
σιωπή
Ημέρες κυλάνε
γίνονται μήνες
κι εσύ εκεί
Μα που πλανάσαι;
Και τι; -ποια φωνή;- να μου πει;
Σιωπή
Τα χρόνια ρυάκι
Μέσα του είσαι
κι όλο γελάς
Μα που να πηγαίνεις;
Και τι; -ποια ζωή;-, να μου πει;
Σιωπή
σκορπίνα
Σκορπίνα μου επικίνδυνη, φοβάμαι και τη σκιά σου!
Με δάγκωσες με τις ακονισμένες σου δαγκάνες
σκληρή και παθιασμένη μου Σκορπίνα
και μου προκάλεσες ανεπούλωτες πληγές
Πληγές που ούτε η διαχρονική πληγή από τη Σκορπίνα μητέρα μου
δεν κατέστησε δυνατή να τις κοντράρει
Παπούτσι από το τόπο μου κι ας είναι μπαλωμένο
Κι από τον ωροσκόπο μου, ελπίζω και προσμένω
Νερό εγώ, νερό κι εσύ που κάνουν τρικυμία
Μου' κανε την καρδιά μισή, η δόλια μας χημεία
Και παίρνω αντισώματα, μην με τσιμπήσεις κι άλλο
Μέχρι τα δύο μας σώματα
να λιώσουν στα πατώματα
σαν μου πατάς το κάλο
κυπριακά νάιτ άουτ
νομίζω θα μπορούσα να ρίξω
την όμορφη ξένη μπαργούμαν
εάν μιλούσα αγγλικά
πληρώνω με χαμένους έρωτες
την εμμονική μου άρνηση
να μην διαβάζω στο φροντιστήριο
βασικά, ξέρω αγγλικά
αλλά αρνιέμαι να μετέχω
σε κάτι τόσο θείο όσο το φλερτ
με μια τόσο φτωχή γλώσσα
ΥΓ
σε αυτό το μπαρ
που όλο τουρίστες έχω γύρω
αυτό που με τρομάζει πιο πολύ
είναι πως ίσως,
ένας από αυτούς
να 'μαι κι εγώ στην τελική
λογοπαίγνια
Θέλω να σε δω
Λάθος μου, με συγχωρείς
Θέλω να ‘σαι εδώ
Κοίταξε πόσο άσκοπα, φτιάχνω τα λογοπαίγνια
μπας και στο πω πιο έμμεσα, πως είσαι η μόνη μου έγνοια
Του βάζω παραπέτασμα, λίγο να το καλύψω
γιατί τρομάζω άμεσα, να στο αποκαλύψω
Η σημασία ίδια και άδικος ο κόπος
ίσως η ειλικρίνεια, να είναι ο μόνος τρόπος
Όσο πλαγίως κι αν το πεις, σβήνουν τα παραμύθια
το ύπουλο συναίσθημα, προδίδει την αλήθεια
Εξουσιαστής του ψυχισμού, του κάθε παραλόγου
Δεν χάβει λογοπαίγνια, ούτε παιχνίδια λόγου
Κι αντί εσένα ως σκοπό, εμένα ξεγελάει
Που παραδίνομαι σκυφτός
πισώπλατα χτυπά ο σκοπός
και πονηρά, λυτρωτικά, με βλέπει και γελάει