ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΕΙΣ
Καταρχάς δεν είναι και το ότι φημίζομαι για τη σεξουαλική μου δραστηριότητα. Ο συναισθηματισμός σε συνδυασμό με τον αυτοσκοπό και τη νευρικότητα, με καταστούν τον χειρότερο των εραστών με αποτέλεσμα, όσες φορές έκανα σεξ, να έγινε καταλάθος.
Τελειώνω τη σχολή και φτάνει η μέρα που θα πήγαινα στο νησί για μεγάλο διάστημα. Την τελευταία μου μέρα ήθελα να την περάσω στο σπίτι χαλαρά, να ετοιμάσω βαλίτσες, να δω καμιά ταινία. Κι εδώ έρχεται εκείνη, για να μου χαλάσει τα σχέδια.
Μου την γνώρισε μήνες πριν, φίλος φίλου –κύπριος δηλαδή-, αλλά τη σχέση που αναπτύξαμε δεν την προσδιορίζεις με ακρίβεια. Μιλάγαμε αραία, βγαίναμε για κάνα καφέ, αλλά σπάνια, πολύ σπάνια. Τη μια υπήρχε φλερτ και την άλλη της μιλούσα σαν φίλος από το στρατό. Και βάσει αυτού, μου φάνηκε περίεργη η επιθυμία της να με δει για να με αποχαιρετήσει, ουσιαστικά λίγες ώρες πριν την πτήση.
Η φάση είναι ότι λίγους μήνες πριν φύγω, είπα στον εαυτό μου ένα –όχι και τόσο αποφασιστικό- «Θα κάνω κάτι μαζί της». Δεν ξέρω τι εννοούσα. Ίσως ήταν ένας ακόμα απ’ τους αυτοσκοπούς μου, χωρίς όμως να ήταν. Το είχα πει στον αέρα... «Ρε παιδί μου.. Δεν είναι ότι απλά θα γούσταρα αν γινόταν. Θέλω να γίνει! Αλλά δεν θα το τρέξω κιόλας…». Σαν να έλεγα «Θεέ μου, κάνε το θαύμα σου και προκάλεσε της την ανάγκη να με κυνηγήσει για να με πηδήξει». Και μαλάκα, ΤΟ ΕΚΑΝΕ.
Με παίρνει τηλέφωνο και μου πρότεινε να έρθει στο σπίτι για να με δει. Ε, ήταν ωραίο μουνί –και πρόσωπο-, επομένως δεν είχα να χάσω κάτι. Και μετά χαράς, δέχτηκα.
Καθίσαμε στο σαλόνι. Έβαλε πολύ νωρίς στην κουβέντα τις σεξουαλικές συζητήσεις. Εγώ χαμπάρι. Ποτέ δεν κάνω τέτοιες συνδέσεις. Γενικά εγώ, είμαι αγαθός μέχρι αηδίας σε ζητήματα ανίχνευσης ερωτικών vibes, γεγονός που προκαλεί την ολοκληρωτική μου ανικανότητα για οποιαδήποτε ανάπτυξη, κλιμάκωση και ολοκλήρωση εγκεφαλικής και σεξουαλικής σύνδεσης. Επίσης η ανασφάλεια, σε συνδυασμό με την αδεξιότητα, τη νευρικότητα και το σύμπλεγμα αισθήματος κατωτερότητας ολοκληρώνουν με πανηγυρικό τρόπο την επικράτηση της ολοκληρωτικής αποτυχίας σε ένα παιχνίδι ενίοτε ευκολότερα διαχειρίσιμο. Πιο απλά: Αυτή μου έλεγε πως της αρέσει να την γλείφουν στο μουνί. Μου ανέφερε το γεγονός ότι ΧΩΡΙΣΕ. Εγώ απλά ήμουνα σε φάση «Ωραία τα λες... Πέρασε κι η ώρα...». Βέβαια, εγώ απλά σκεφτόμουνα ότι περνάω τα τελευταία λεπτά μαζί της. Δεν είχε τίποτα να μου πει το γεγονός ότι μου μίλαγε για το πως της αρέσει να την γλείφουν, όπως και για τον πρώην που μάλλον βρισκόταν στο ίδιο επίπεδο γνώσης του αντικειμένου όσο εγώ.
Κουβέντα στην κουβέντα, βράδιασε. Αυτή πρότεινε να συνεχίσουμε τη νύχτα και τη ρώτησα αν θέλει να πάμε για ποτό. Μου λέει «Όχι, προτιμώ άραγμα στο σπίτι, καμιά ταινιούλα». «Κομπλέ» λέω, «γιατί όχι; Είναι και μια ταινία που έψηνα να δω». ΑΥΤΑ. Καμιά σκέψη, κανένα δεύτερο επίπεδο. Απλά θέλει να την αράξει σπίτι με ταινία και θα πάρει το μεταμεσονύχτιο λεωφορείο.
Τελειώνει η ταινία και με ρωτάει αν μπορεί να κοιμηθεί σπίτι μου για να μη φεύγει μόνη της τέτοια ώρα. «Εννοείται να μείνεις, α μωρέ το γλυκούλι, πήγαινε στο κρεβάτι και για μένα θα ανοίξω το καναπέ». Η φάση που χρίζομαι καληνυχτάκιας μόνος μου δηλαδή.
Εκείνη, άρχισε να σκέφτεται άλλες μεθόδους για να με ρίξει. Αναγνωρίζοντας την όλο και μεγαλύτερη αδυναμία της στο να με καταφέρει, κατέφευγε σε διάφορες ατάκες που θα μπορούσαν να κάνουν κλικ και να με ξυπνήσουν. Τζίφος. Σαν να ρίχνεις αυγά στον τοίχο.
Μέχρι που μου ζήτησε να στρίψω μπάφο για να κάνουμε μαζί. ΕΚΕΙΝΗ. Που δεν βάζει ούτε τσιγάρο στο στόμα της. Κι όμως, ούτε εδώ υποψιάστηκα κάτι. «Θέλει να χαλαρώσει πριν κοιμηθεί, λογικό».
Ανάβω το τσιγάρο και της δίνω να καπνίσει, ενώ μου ζητάει μασάζ. ΟΥΤΕ ΣΤΟ ΜΑΣΑΖ. "Μπάφος και μασάζ, επιπλέον χαλάρωση, από που κι ως που να με γουστάρει;".
Αφού απέτυχε κι εκεί, σκέφτηκε να μου δώσει τζούρα ενώ την έβλεπα πλάτη, βάζοντας το τσιγάρο πάνω απ’ τον ώμο της. «Ε, γιατί να χαλάμε το μασάζ, υπάρχει πρακτική μέθοδος», λέω. Κάνω να καπνίσω, το πάει μπροστά-μπροστά -εγώ απορώ τι κάνει στο μεταξύ- κι έχοντας το πρόσωπο μου δίπλα της, γυρνάει και με φιλάει στα χείλη.
Κι εγώ ένιωσα τα δικά της. Τα χείλη της μπορώ να τα φιλάω για ώρες. Και το πρόσωπο της μπορώ να το κοιτάω για ώρες. Ιδίως, μετά το πρώτο άγγιγμα της. Δεν ήθελα τίποτα άλλο απ’ το να την κοιτάω και να τη φιλάω για ώρες. Γιατί μόλις την ένιωσα στα χείλη, ένιωσα ένα σμήνος πεταλούδες να μου κάνουν βομβιστική επίθεση στο κέντρο του στομαχιού.
Ώρα μετά το πρώτο φιλί, την είχα μπροστά μου, γυμνή. Και της είπα: «Ενώ σε γουστάρω καιρό, σε έχω ολόγυμνη μπροστά μου και αντί να επιθυμώ να γαμηθούμε, θέλω να σε χαζεύω, να σε αγκαλιάζω και να μιλάμε». Το ότι δεν ξενέρωσε, ήταν μια ακόμη κοροϊδία απέναντι στην δικαιοδοσία που μου έδωσε παράταση. Δεν θυμάμαι πόση ώρα διήρκησαν τα φιλιά. Ούτε πόσο ποσοστό χρόνου είχαν σε σχέση με το χρόνο του σεξ. Αλλά εγώ ήθελα να κάνω σχεδόν, μόνο αυτό. Εντάξει, και πίπα.
Μην τα πολυλογώ, η νύχτα είχε μόλις ξεκινήσει κι εγώ είχα κάνει το καλύτερο σεξ της ζωής μου. Ένα γαμήσι που έλαβε χώρα στις καθυστερήσεις αυτού του κύκλου Αθηναϊκής διαμονής. Το πρωί με βρήκε αγουροξυπνημένο και γυμνό, να τρέχω να προλάβω το αεροπλάνο, όσο απορούσα τι διάολο μου βρήκε και γιατί δεν ξενέρωσε από την αδεξιότητα μου. Η κοπέλα ευτυχώς δεν είχε ποτέ καθυστέρηση, σε αντίθεση με εμένα που πρόλαβα το αεροπλάνο τελευταία στιγμή.